De kool en de geit moeten gespaard worden. Daarom wordt de rekentoets
nog niet keihard afgeschaft. Al die rekenmeesters die door de jaren
heen op scholen zijn aangenomen, loos je niet zomaar. En ook de lange
neus naar de betrokken commerciële partijen mag natuurlijk niet te
duidelijk worden getrokken. Maar het begin van het einde is in zicht.
Achter de rekentoets wordt, de hemel zij dank, binnenkort een dikke punt
gezet.
Rekenen wordt een schoolexamen en de scholen gaan zelf over de inhoud,
heeft minister
Arie Slob besloten. Met die mededeling heeft deze
doortastende minister voor de bovenbouw van het havo en vwo een vlotte
'fade out' van het rekenonderwijs ingezet. Dat we nog even een apart
cijfer op de cijferlijst moeten produceren, is een doekje voor het bloeden.
Korte metten
Ik verwacht dat het vak rekenen op de meeste scholen supersnel zal gaan
'indalen' in de wiskunde. Het aparte cijfer voor rekenen zal via het
tussenstation dat 'combinatiecijfer' heet dan waarschijnlijk snel in
het niets verdwijnen. Ik zie hier een duidelijke een parallel met
wat er ooit met het vak ANW is gebeurd. Ik denk dat het daarom zaak is
om als school beleidsarm en kosteneffectief korte metten met die
rekentoets te maken. Dat rekengedrocht heeft ons al genoeg geld gekost.
Weg met de context
Voor de aanpak van het rekenonderwijs op mijn school heb ik wel een idee.
Ik denk dat ik een computerprogramma ga maken waarmee ik supersnel een
volledig contextloos 'random' rekenexamen op niveau 3F kan maken, inclusief
antwoordblad. Dat is niet moeilijk; computers hebben met contexten de
grootste moeite maar draaien hun hand niet om voor een contextloos sommetje.
Alle ellende met dure en geheime examens zijn in het verleden juist door dat
geneuzel met contexten ontstaan.
Zodra ik dat computerprogramma af heb, druk ik massa's examens af die
ik voor de rekentraining in overvloed aan mijn leerlingen verstrek. Gewoon
op ouderwets papier want dan kunnen mijn leerlingen lekker experimenteren,
fouten maken, doorstrepen, markeren en aantekeningen maken. Tijdens de
wiskundeles mogen de leerlingen hun toetsen nakijken aan de hand van de
antwoordbladen en behandel ik hun individuele rekenvragen.
Eindeloos herkansen
Aan het begin van het examenjaar moeten mijn leerlingen één zo'n toets bij
wijze van examen maken, ook weer gewoon op papier. Zij mogen van mij daarbij
zo vaak herkansen als ze willen; ik laat de computer gewoon steeds een nieuw
examen maken, net zo lang tot zij een voldoende hebben gehaald.
Uiteraard ben ik op die manier bezig met het ten onrechte verguisde concept
dat 'teaching to the test' heet. Maar wat is daar in dit geval verkeerd aan?
Waarom werd de rekentoets ooit ingevoerd? Omdat leerlingen die van de
basisschool kwamen, de vereiste rekenvaardigheden niet voldoende bleken te
hebben geautomatiseerd. En 'teaching to the test' is bij uitstek een manier
om vaardigheden te automatiseren. Denk maar eens aan hoe u ooit aan uw
rijbewijs bent gekomen. Of geeft u nog steeds contextrijk gas?
Iedereen kan het
Al mijn leerlingen kunnen op niveau 3F leren rekenen. Een leerling die
daar niet toe in staat is, komt namelijk niet in een havo of vwo examenklas
terecht. Mijn leerlingen gaan dus strakjes, met van school uit een volstrekt
minimum aan moeite en investeringen, allemaal een mooie en legitieme
voldoende voor rekenen halen. Ik heb daar binnenkort geen dure rekencoördinator,
rekenmethode of externe toetsenproducent meer voor nodig.
En misschien houden we op onze school het rekenonderwijs er op die
manier wel in, ook nadat de rekentoets over een paar jaar geheel door
de zijdeur is afgegaan. Een beetje extra rekenvaardigheid kan geen
kwaad en dan is dat jarenlange rekendebakel misschien toch nog ergens
goed voor geweest.
Ton Groeneveld